Της εξοχής τα πρωινά
θα τα βρούμε ξανά
αγκαλιά στο κρεβάτι
και δεν πειράζει που τόσο νωρίς
θα κοιτάμε χωρίς
να γυρεύουμε κάτι.
Της σιγουριάς τα υλικά
είναι λόγια γλυκά
σε κασέτες γραμμένα
γι’ αυτά που ήρθανε τόσο αργά
μα τα πήρε η καρδιά
με τα χέρια ανοιγμένα.
Η Σωτηρία της ψυχής
είναι πολύ μεγάλο πράγμα
σαν ταξιδάκι αναψυχής
μ’ ένα κρυμμένο τραύμα.
1883-1957 είναι δύο χρονολογικές αγκύλες που κλείνουν μέσα τους τη ζωή ενός ακούραστου εργάτη της σκέψης, ενός ανθρώπου που πίστεψε στον άνθρωπο, ενός ανθρώπου που πίστεψε ότι η καλοσύνη και η αγάπη δεν είναι θυγατέρες του θεού, μα του ανθρώπου. Ένας άνθρωπος φαινόμενο. Ίσως να μην έχει υπάρξει άλλος, στην ιστορία του πνεύματος, τόσο πολυγραφότατος, με τόση μανία να αναλύσει την ανθρώπινη ουσία και την ανθρώπινη ψυχή. Έχει γράψει θέατρο, δοκίμια, ταξιδιωτικά, μυθιστορήματα και ποίηση.
Αγάπη μου σου γράφω ένα ποίημα
θα 'θελα να ζήσω σ' ένα κύμα
να με πάει και να με φέρνει
και στις σκέψεις σου να μπαίνει
Να γλιστράω στα μαλλιά σου
στο λαιμό σου να κρυφτώ
να μεθάω με τ' άρωμα σου
να χορεύω στο κενό
Πάρε με μαζί σου
στο πιο όμορφο όνειρο
πάνω στο κορμί σου
στου φιλιού σου τον βυθό
Να 'σ' εσύ το κύμα
θα 'μ' αέρας που φυσά
Σου υπόσχομαι ταξίδια
ασημένια και χρυσά