Στ’ όνειρο μου με ρώτησες τι ειν’ αυτό που φοβάμαι
Αν ποτέ μας χωρίσουμε που θα ζεις και που θα `μαι
Κι έτσι απλά σου απάντησα δε φοβάμαι για μένα
Ξέρω θα’ ναι το τέλος μου αν θα χάσω εσένα
Μα φοβάμαι για σένα φοβάμαι πολύ
Μοναξιά να μην νιώσεις και δεν είμαι εκεί
Δε με νοιάζει για μένα τι μπορεί να συμβεί
Μα φοβάμαι πως άλλος κανείς δεν μπορεί
Να σε χάνει και μόνο για σένα να ζει
Οι φίλοι μου δε σ' αγαπούν με πιάσανε να κλαίω
δεν θέλουν να σε ξαναδώ ντρέπομαι που το λέω
ντρέπομαι, ντρέπομαι, που δε σ' αγαπουν..
Όσοι μας είδανε μαζί τον έρωτα φοβούνται
δεν ξέρω αν μας ζηλεύουνε ή απλώς αν με λυπούνται
δεν ξέρουν τι είναι το μαζί γι αυτό δεν αγαπούν..
Οι φίλοι μου δε σ' αγαπούν ντρέπομαι που το λέω
ένα πρωί με γέλασες και κάθε βράδυ κλαίω
ντρέπομαι, ντρέπομαι, που δε σ' αγαπουν..
Κάποιο βράδυ σου χα πει πως θέλω
να γυρίσω όλο το κόσμο, όλο το κόσμο
Και συ μου γέλασες γλυκά και μου πες
το φιλί μου μυρίζει δυόσμο, μου μυρίζει δυόσμο
Κάποιο βράδυ σου χα πει πως θέλω
να πετάξω σαν πουλί πάνω από το κόσμο
Και συ ζωγράφισες φτερά σ' ένα λευκό χαρτί
και μου πες φως μου, μη φύγεις φως μου
Έμεινα εδώ να μη σου λείψει τίποτα
Έμεινα εδώ να μη φοβηθείς
Να μη μείνεις μόνη σου και 'γω στο τίποτα
Έμεινα εδώ να μη μαραθείς
Ο Σίγκμουντ Φρόυντ (Sigmund Freud), ήταν Αυστριακός ιατρός, φυσιολόγος, ψυχίατρος και θεμελιωτής της ψυχαναλυτικής σχολής στον τομέα της ψυχολογίας. Αναγνωρίζεται ως ένας από τους πλέον βαθυστόχαστους αναλυτές του 20ού αιώνα που μελέτησε και προσδιόρισε έννοιες όπως το ασυνείδητο, την απώθηση και την παιδική σεξουαλικότητα.