Συμβαίνει

Επιλέγω για μένα κι ας πληρώσω το τίμημα.

Ένας άνθρωπος προχωράει απελπισμένος στην έρημο. Μόλις έχει πιει την τελευταία σταγόνα νερό από το παγούρι του. Ο ήλιος που καίει πάνω από το κεφάλι του και οι γύπες που τον περιτριγυρίζουν, προμηνύουν το επικείμενο τέλος του.

“Νερό!” φωνάζει. “Νερό! Λίγο νερό!“

Βλέπει από δεξιά να έρχεται προς το μέρος του ένας βεδουίνος πάνω σε μια καμήλα.

“Δόξα τω Θεώ!” λέει. “Νερό σε παρακαλώ…νερό!“

“Δεν μπορώ να σου δώσω νερό” του λέει ο βεδουίνος. “Είμαι έμπορος, και το νερό είναι απαραίτητο για να ταξιδεύει κανείς στην έρημο.“

Συγγραφέας - Δημιουργός

Φοβάμαι για σένα.

Στ’ όνειρο μου με ρώτησες τι ειν’ αυτό που φοβάμαι
Αν ποτέ μας χωρίσουμε που θα ζεις και που θα `μαι
Κι έτσι απλά σου απάντησα δε φοβάμαι για μένα
Ξέρω θα’ ναι το τέλος μου αν θα χάσω εσένα

Μα φοβάμαι για σένα φοβάμαι πολύ
Μοναξιά να μην νιώσεις και δεν είμαι εκεί
Δε με νοιάζει για μένα τι μπορεί να συμβεί
Μα φοβάμαι πως άλλος κανείς δεν μπορεί
Να σε χάνει και μόνο για σένα να ζει

Συγγραφέας - Δημιουργός

Παραμυθιάζομαι!!!

Από πού ν’ αρχίσω, νιώθω πιο ευάλωτη από ποτέ
Δε θα σου δακρύσω, κι ούτε είμαι η ίδια όπως κάποτε
Να ζήσω έτσι, πώς; ο θάνατος αργός
Και μπαινοβγαίνεις σαν τον κλέφτη στο κορμί μου
Πώς και έρωτας κι εχθρός
Θυμάμαι είπες πως δεν έχεις νιώσει με καμιά όπως μαζί μου

Παραμυθιάζομαι, ξέρω πολύ καλά τι θα συμβεί
Κι ούτε που νοιάζομαι, θέλω μαζί να μας βρει το πρωί
Παραμυθιάζομαι, μιας νύχτας όνειρα εγώ κι εσύ

Συγγραφέας - Δημιουργός

Τα σωστά θα αρχίσουν όταν φύγουν οι λάθος άνθρωποι

Ένας καρπός χαλασμένος μπορεί να μολύνει όλους τους υγιείς καρπούς δίπλα του. Έτσι είναι κι οι άνθρωποι. Ένας τοξικός, μεμψίμοιρος, απελπισμένος άνθρωπος μπορεί να δηλητηριάσει μέχρι το πιο μύχιο σημείο της ψυχής των κοντινών του ανθρώπων.
Ο λόγος απλός, δεν αγαπά τον εαυτό του. Με αποτέλεσμα να μην τον ενδιαφέρει αν τον πληγώνει οπότε ασυναίσθητα πληγώνει τους υπόλοιπους ανθρώπους γύρω του.

Συγγραφέας - Δημιουργός