Στίχοι

Δεν ακούω κανέναν

Οι φίλοι μου μου λένε «κάνε πίσω»
Προτού εσύ μ’ αφήσεις, να σ’ αφήσω
Όλοι μου οι φίλοι μού λένε, θα πάθω
Τελειώνω το ποτό μου και τους διαγράφω
Τους γράφω
Ουρλιάζουν οι σειρήνες, παντού διαδηλώσεις.
Βουλιάζουνε οι δρόμοι, ψιχάλες με δόσεις.
Φτάνω όπου να ’ναι, φωτιά αναμμένη
Την έχω την πυξίδα εκεί κολλημένη
Σ’ εσένα… σ’ εσένα.

Τα ’χω όλα γραμμένα
Δεν ακούω κανέναν
Γιατί… δική μου είναι η ζωή!
Μες στο γκρίζο του κόσμου
Είσαι ανάσα και φως μου
Εσύ… πάθος δίχως λογική!

Συγγραφέας - Δημιουργός

Κάπου θα βρεθούμε

Πες μου πες μου τι σε φέρνει
και με παρασέρνει άλλη λογική
πες μου πες μου ποια αλήθεια
μεσ’τα παραμύθια γίνεται σιωπή

Αν μ’αγαπάς μη νοιάζεσαι πού πάω και πού πας
μα κρύψε με στο βάθος της καρδιάς
και κάπου θα βρεθούμε αν μ’αγαπάς
Αν μ’αγαπάς τα σύνορα μαζί μου να περνάς
τα όχι και τα πρέπει να ξεχνάς
και κάπου θα βρεθούμε αν μ’αγαπάς

Δωσ’μου δωσ’μου μια στιγμή σου
το κρυφό φιλί σου σώμα και ψυχή
δωσ’μου δωσ’μου μια αγάπη
έστω κι αυταπάτη για να ζω εκεί

Απόψε θα `θελα

Απόψε θα `θελα να `ρθεις
και να μου πεις σε θέλω
απ’ το σκοτάδι να φανείς
σαν ξεχασμένο τρένο

Να σου λέω έλα, να μιλάς για τρέλα
να μου λες δεν πρέπει, δεν μπορώ
Να σου λέω έλα, να μιλάς για τρέλα
κλαίει η αγάπη σαν μωρό

Απόψε θά `θελα να βγω
στου κόσμου το μπαλκόνι
να σου φωνάξω όσο ζω
ποτέ δε θα `σαι μόνη

Να σου λέω έλα, να μιλάς για τρέλα
να μου λες δεν πρέπει, δεν μπορώ
Να σου λέω έλα, να μιλάς για τρέλα
κλαίει η αγάπη σαν μωρό

Συγγραφέας - Δημιουργός

Μόναξια μου όλα!

Στις άδειες πόλεις που γυρνάς
εικόνες σε ξοδεύουν
αδύναμος να προσκυνάς
αυτούς που σε ληστεύουν

Σαν δαίμονας να κουβαλάς
του κόσμου τους χειμώνες
στα μάτια της να κυνηγάς
παλιούς μικρούς κανόνες

Μοναξιά μου όλα, μοναξιά μου τίποτα
μη μ’ αφήνεις τώρα που είναι όλα πιο δύσκολα
έρωτα μου όλα, κι έρωτά μου τίποτα
μη μ’ αφήνεις τώρα που είναι όλα πιο δύσκολα

Τις νύχτες ντύνεσαι μικρός
κάποιον θα ξεγελάσεις
και ένα κακό που ήρθε χθες
τρέχεις για να προφτάσεις

Συγγραφέας - Δημιουργός

Η σωτηρία της ψυχής!!!

Της εξοχής τα πρωινά
θα τα βρούμε ξανά
αγκαλιά στο κρεβάτι
και δεν πειράζει που τόσο νωρίς
θα κοιτάμε χωρίς
να γυρεύουμε κάτι.

Της σιγουριάς τα υλικά
είναι λόγια γλυκά
σε κασέτες γραμμένα
γι’ αυτά που ήρθανε τόσο αργά
μα τα πήρε η καρδιά
με τα χέρια ανοιγμένα.

Η Σωτηρία της ψυχής
είναι πολύ μεγάλο πράγμα
σαν ταξιδάκι αναψυχής
μ’ ένα κρυμμένο τραύμα.

Εξαιτίας σου!

Εξαιτίας σου το σπίτι έχει θέα στο κενό
Ξημερώνει και άλλη Τρίτη από εκείνες που μισώ
Εξαιτίας σου δεν βγαίνω και δεν μπαίνει εδώ κανείς
Και αν ακόμα ανασαίνω είναι μήπως και φανείς

Αν θα πιω και αν θα σκίσω τη φωτογραφία σου,
το τσιγάρο αν ξαναρχίσω,όλα εξαιτίας σου
Αν θα πιω και αν υπερβάλλω για την απουσία σου
Κι αν απόψε δεν τη βγάλω θα 'ναι εξαιτίας σου

Συγγραφέας - Δημιουργός

Δε φεύγω

Δε φεύγω
Θα μείνω όλη νύχτα στην πόρτα σου
Θα μείνω όλη νύχτα στα σκαλιά
Τ’ αστέρια θα πάρω αγκαλιά
Θα λέω το όνομά σου σιγά

Δε φεύγω
Όσο και αν θες δε φεύγω
Κι ας έρθει χειμώνας και βροχή
Τα βράδια θα παγώνει η ψυχή
Ο ήλιος θα καίει το πρωί

Για πάντα θα μείνω αν ρωτάς
Για πάντα θα `μαι εδώ να με κοιτάς
Για πάντα
Εδώ είναι το κορμί
Εδώ είναι η ζωή
Δε φεύγω αν δε φύγουμε μαζί

Ανάθεμα σε

Σ’ έχω ώρες ώρες μα το Θεό
τόσο πολλή ανάγκη
που τρέχουν απ’ τα μάτια μου
θάλασσες και πελάγη

Στείλε ένα γράμμα μια συλλαβή
αν έχεις το Θεό σου
που κρέμομαι απ’ τα χείλη σου
κι είμαι στο έλεός σου

Ανάθεμά σε δε με λυπάσαι
που καίγομαι και λιώνω
που μ’ έκανες και σ’ αγαπώ
και τώρα μαραζώνω

Κλειδώθηκαν οι σκέψεις μου
μες στου μυαλού τα υπόγεια
αχ πόσα θέλω να σου πω
και δεν υπάρχουν λόγια

Η Επιμονή σου

Αν είναι κάτι που με κέρδισε σε 'σενα
Κάτι που ήξερε πως να με ξεπερνάει
Είναι αγάπη μου αυτή η επιμονή σου
Μια αγάπη που έμαθε να μην τα παρατάει

Αν είναι κάτι που μου είπε να διαλέξω
Ούτε τα λόγια σου είναι ούτε η ομορφιά
Μα αυτή η υπέροχη τρελή επιμονή σου
Πως είναι κρίμα εμείς να ζούμε χωριστά

Αχ να 'ξερες τι δύναμη μου δίνει η δύναμή σου
Σαν λες όλα θα γίνουνε κι ακούω τη φωνή σου
Σαν λες όλα θα γίνουνε κι ακούω τη φωνή σου
Αχ να 'ξερες τι δύναμη μου δίνει η δύναμή σου

Συγγραφέας - Δημιουργός
Δεν ακούω κανέναν ioannidou Τρί, 05/22/2018 - 10:04

“Οι φίλοι μου μου λένε «κάνε πίσω»
Προτού εσύ μ’ αφήσεις, να σ’ αφήσω
Όλοι μου οι φίλοι μού λένε, θα πάθω
Τελειώνω το ποτό μου και τους διαγράφω
Τους γράφω
Ουρλιάζουν οι σειρήνες, παντού διαδηλώσεις.
Βουλιάζουνε οι δρόμοι, ψιχάλες με δόσεις.
Φτάνω όπου να ’ναι, φωτιά αναμμένη
Την έχω την πυξίδα εκεί κολλημένη
Σ’ εσένα… σ’ εσένα.

Τα ’χω όλα γραμμένα
Δεν ακούω κανέναν
Γιατί… δική μου είναι η ζωή!
Μες στο γκρίζο του κόσμου
Είσαι ανάσα και φως μου
Εσύ… πάθος δίχως λογική!

Συγγραφέας - Δημιουργός