Φεύγω

Δε φεύγω

Δε φεύγω
Θα μείνω όλη νύχτα στην πόρτα σου
Θα μείνω όλη νύχτα στα σκαλιά
Τ’ αστέρια θα πάρω αγκαλιά
Θα λέω το όνομά σου σιγά

Δε φεύγω
Όσο και αν θες δε φεύγω
Κι ας έρθει χειμώνας και βροχή
Τα βράδια θα παγώνει η ψυχή
Ο ήλιος θα καίει το πρωί

Για πάντα θα μείνω αν ρωτάς
Για πάντα θα `μαι εδώ να με κοιτάς
Για πάντα
Εδώ είναι το κορμί
Εδώ είναι η ζωή
Δε φεύγω αν δε φύγουμε μαζί

Από τη ζωή μας φεύγουν οι άνθρωποι, όχι από μέσα μας. ioannidou Πέμ, 05/17/2018 - 10:46

Δεν παύουμε έτσι απλά να αγαπάμε. Δεν εξαφανίζονται έτσι μαγικά οι άνθρωποι από μέσα μας, που έγραψαν με νέον το όνομά τους σε κάθε διάδρομο του μυαλού μας. Δε σβήνουν οι αναμνήσεις ούτε χάνονται οι στιγμές.

Δεν υπάρχει κανένας διακόπτης που θα μπορούσαμε να πατήσουμε για ολική διαγραφή, αλλά και να υπήρχε, μάλλον δε θα τον αγγίζαμε. Γιατί, στα αλήθεια, ποιος θέλει να ξεχάσει τα πάντα και ποια ζωή έχει αξία χωρίς θύμισες;

Συγγραφέας - Δημιουργός

Ελευθερία είναι να επιλέγεις πότε θέλεις να μείνεις...!

H Ρενέ Στυλιαρά γεννήθηκε το 1994 στην Αθήνα. Σπουδάζει οικονομικά και ασχολείται με την αστρονομία, την φωτογραφία, τα installations φωτισμού καθώς και με την μουσική και πιο συγκεκριμένα την στιχουργική. Επιπλέον, ασχολείται επαγγελματικά με την καλαθοσφαίριση. Το "Διακριτικά" είναι η πρώτη της ποιητική συλλογή.

Μέσα από την πρώτη της ποιητική συλλογή "Διακριτικά" θέλησε να δώσει μια νέα ερμηνεία του όρου Ελευθερία.

Συγγραφέας - Δημιουργός

Μη φύγεις τώρα

Νίκος Οικονομόπουλος

Πού πας; πάνω στο χώμα ουρανό βρήκα για μας,
το φως σου έδειξα στο μαύρο της σκιάς,
να μη φοβάσαι τα σκοτάδια που θα βρεις.

Μισός, χωρίς εσένα θα είναι ο κόσμος μου μισός,
παραδομένος θα βουλιάζω διαρκώς,
στη σκέψη ότι ίσως δε θα ξαναρθείς.

Μη φύγεις τώρα, μείνε εδώ μη με αρνηθείς αυτή την ώρα,
βαθύ σκοτάδι και μεγάλη ανηφόρα,
χωρίς εσένα να ανέβω δεν μπορώ.

Πονάω τόσο όσο δεν τόλμησα κανένα να πληγώσω,
βαρύ το αντίο δεν μπορώ να το σηκώσω,
μη φύγεις μείνε λίγο σε παρακαλώ.

Συγγραφέας - Δημιουργός
Τα σωστά θα αρχίσουν όταν φύγουν οι λάθος άνθρωποι ioannidou Τετ, 11/22/2017 - 10:04

Ένας καρπός χαλασμένος μπορεί να μολύνει όλους τους υγιείς καρπούς δίπλα του. Έτσι είναι κι οι άνθρωποι. Ένας τοξικός, μεμψίμοιρος, απελπισμένος άνθρωπος μπορεί να δηλητηριάσει μέχρι το πιο μύχιο σημείο της ψυχής των κοντινών του ανθρώπων.
Ο λόγος απλός, δεν αγαπά τον εαυτό του. Με αποτέλεσμα να μην τον ενδιαφέρει αν τον πληγώνει οπότε ασυναίσθητα πληγώνει τους υπόλοιπους ανθρώπους γύρω του.

Συγγραφέας - Δημιουργός