“Είμαστε μαζί!” λέμε μ’ένα χαμόγελο μέχρι τ’αυτιά κι οι δυο.
Μα τι πραγματικά σημαίνει ”είμαστε μαζί”;
Μαζί. Μαζί σε όλα! Στις χαρές μας, στις λύπες, στις επιτυχίες και τις αποτυχίες.
Μαζί να κλαίμε και να γελάμε, μαζί να κοιμόμαστε, μαζί να τσακωνόμαστε, μαζί να τα βρίσκουμε σα μικρά παιδιά και να δίνουμε τα πιο γλυκά φιλιά.
Ένας άνθρωπος προχωράει απελπισμένος στην έρημο. Μόλις έχει πιει την τελευταία σταγόνα νερό από το παγούρι του. Ο ήλιος που καίει πάνω από το κεφάλι του και οι γύπες που τον περιτριγυρίζουν, προμηνύουν το επικείμενο τέλος του.
“Νερό!” φωνάζει. “Νερό! Λίγο νερό!“
Βλέπει από δεξιά να έρχεται προς το μέρος του ένας βεδουίνος πάνω σε μια καμήλα.
“Δόξα τω Θεώ!” λέει. “Νερό σε παρακαλώ…νερό!“
“Δεν μπορώ να σου δώσω νερό” του λέει ο βεδουίνος. “Είμαι έμπορος, και το νερό είναι απαραίτητο για να ταξιδεύει κανείς στην έρημο.“
Τα κίτρινα δόντια είναι ένα αρκετά ενοχλητικό θέμα με αποτέλεσμα πολλοί άνθρωποι, ειδικά οι καπνιστές, να αποφεύγουν να χαμογελούν και να γελούν μπροστά στους άλλους, μόνο και μόνο για να τα κρύψουν.
Ο Αριστοτέλης ήταν αρχαίος Έλληνας φιλόσοφος και επιστήμονας που γεννήθηκε στα Στάγειρα της Χαλκιδικής στη βόρεια περιφέρεια της κλασικής Ελλάδας. Σε ηλικία 17 ετών εισέρχεται στην Ακαδημία του Πλάτωνα, στην Αθήνα, όπου παραμένει έως τα 37 του έτη. Εκεί συνδέεται τόσο με τον ίδιο τον Πλάτωνα όσο και με τον Εύδοξο, τον Ξενοκράτη και άλλους στοχαστές.
Με τα παρακάτω του λόγια :
Νίκος Οικονομόπουλος
Πού πας; πάνω στο χώμα ουρανό βρήκα για μας,
το φως σου έδειξα στο μαύρο της σκιάς,
να μη φοβάσαι τα σκοτάδια που θα βρεις.
Μισός, χωρίς εσένα θα είναι ο κόσμος μου μισός,
παραδομένος θα βουλιάζω διαρκώς,
στη σκέψη ότι ίσως δε θα ξαναρθείς.
Μη φύγεις τώρα, μείνε εδώ μη με αρνηθείς αυτή την ώρα,
βαθύ σκοτάδι και μεγάλη ανηφόρα,
χωρίς εσένα να ανέβω δεν μπορώ.
Πονάω τόσο όσο δεν τόλμησα κανένα να πληγώσω,
βαρύ το αντίο δεν μπορώ να το σηκώσω,
μη φύγεις μείνε λίγο σε παρακαλώ.
Οι σωστοί τρόποι για να αντιμετωπίσουμε το μικρό γκρινιάρη;